Miarahaba antsika amin’ny Anaran’i Jesosy indray, ry havana malala.
Tononina amintsika ny Fahasoavan’Andriamanitra sy ny fiadanan’i Kristy, hirotsaka betsaka sy hamonto antsika rehetra mamaky izao hafatra izao.

Hizara fahamarinana ho antsika indray Jesosy amin’ity anio ity.
Hatramin’izay ny fahafantarantsika sy ny fandraisantsika ny “olona mpanota” (tsy hitako izay ilazàna azy fa miala tsiny) dia “ratsy” hatrany, na koa hoe “olon-dratsy” (olona mbola mitoetra amin’ny faharatsiana angamba no ahafahana mamaritra azy tsara). Toa lasa fampitahantsika ny tenatsika amin’ny hafa no ahafahantsika mandrefy ny fahamarinantsika sy ny fahamasinantsika. Toa te hilaza isika indraindray hoe mendrika noho ny hafa.

Tsy toa izany anefa no fijerin’i Jesosy ny olona mpanota: “Ary Jesosy namaly ka nanao taminy hoe: tsy ny finaritra no mila mpanao fanafody, fa ny marary; tsy avy hiantso ny marina Aho, fa ny mpanota mba hibebaka” Lioka 5/31.
Izany hoe, tsy “olon-dratsy” akory no fiheveran’i Jesosy ny olona ao anaty fahotàna fa “olona marary” ary tonga Izy hanasitrana ny aretiny. Tonga ihany koa Izy hanitsy sy hananatra antsika mba tsy hilatsahantsika amin’ny fitsaràna ny hafa ary tsy hampitaha ny tenatsika amin’ny hafa.
Marihina tokoa fa “araka voasoratra hoe: tsy misy marina na dia iray akory aza” (Romana 3/10) dia tsy afa-miala isika ka hilaza fa tsy anisan’ny olona marary. Eny, isika dia olona marary raha tsy hiteny fotsiny hoe im-piry moa isika no latsaka amin’ny lainga? Amin’ny fanambakàna? Amin’ny halatra izay heverintsika fa kely? Amin’ny fakam-panahy manodidina antsika isaky ny mihetsika? Indrindra moa ny fanamarinan-tenantsika tsy lazaina intsony, sns… Isaky ny mihetsika isika dia miampanga antsika ny ataontsika sy izay eritreretintsika. Tsy hoe akory entina hahatonga antsika hanamelo-tena no tanjona fa kosa ny hampieritreritra antsika fa tsy afaka ny hilaza ny olona iray hoe “tsy manatsiny mihitsy aho na kely aza”. Tsarovy fa mitafy nofo isika ary fantaro fa sehatra (“antenne”) ahafahan’ny devoly miasa izany. Soa ihany anefa fa efa naloan’i Jesosy ambongadiny ny trosam-pahotantsika rehetra.
Ndeha ary, ry Havana malala, hanetry tena isika ka hanana io fomba fijerin’ny Tompo io e! hanaiky fa isika ihany koa dia mba efa tahaka ireny olona heverintsika ho “ratsy” ireny (Kolosiana 1/21-22).
Tsy afaka hitaky na inona na inona amin’ny olona marary isika. Ohatra: raha mamangy olona marary eny amin’ny hôpitaly isika, mety ve raha miteny amin’ilay marary isika hoe “miarena teo dia mihazakazaha eran’ny trano”? mino aho fa mety ho tezitra sy hihevitra fa mandàtsa azy no fiheverany anao. Tsy ny fanehoantsika fitiavana aminy ve no hanome fananatenana ho azy indray? Tsy ny firariantsika azy ho salama tsara ve no mampitombo fahasalamana ho azy? Toa izany ihany koa ny olona mbola mitoetra ao amin’ny faharatsiana, tsy afaka mitaky na inona na inona aminy isika. Tsy efan’ny heriny izany, tsy ho afaka mihitsy izy raha tsy tonga eo aminy ny Fitiavan’Andriamanitra. Antsika no mandinika.

Ahoana ary no ahafahantsika manana izany fomba fijerin’I Jesosy izany? Ahoana no ahafahantsika mizàra fahasalamana ho an’ny marary?
Voalohany, izao hafatra zaraina amintsika izao dia anisany afaka hitondra izany ho antsika ary hitondra fahasalamana ho an’izay marary (na ara-panahy io na ihany koa ara-batana mihitsy aza) satria “Nandefa ny Teniny Izy mba hahasitrana azy ary hanafaka azy tamin’ny longoa nianjerany”. Salamo 107/20
Raha te hampitaha ny tenatsika isika dia ndeha ampitahaintsika amin’Andriamanitra (na amin’ny Jesosy) ny tenatsika. Hohitantsika eo ny tsy fahamarinantsika, hiseho miharihary eo fa feno fiolankolàhana aty anatitsika… ho hita eo fa tsy mbola tanteraka isika. “Koa amin’izany dia aoka hanahaka an’Andriamanitra ianareo tahaka ny zanaka malala; ary mandehàna amin’ny fitiavana, toy ny nitiavan’I Kristy anareo, dia ny nanolorany ny Tenany ho fanatitra sy ho fanavotana amin’Andriamanitra, ho hanitra ankasitrahana, hamonjy antsika” Efesiana 5/1-2. Izay no hafatra.
Ny hoe manahaka an’Andriamanitra eto tsy hoe hanao ny tenatsika ho Andriamanitra, fa ny tiana ho lazaina dia hoe ny hànana ny Toetrany: masina, marina, mahitsy, be famindram-po, mahatoky, tena tia… sy ny toetra tsara rehetra izay tsy ho voatanisa eto.
Tiantsika hananana ve izany toetra izany? Tiantsika ve ny hitondra fiovàna amin’ny manodidina antsika? Mangetaheta hitondra famonjena amin’ny mpiara-belona amintsika ve isika? Isika aloha no mila miova, noho izany, manàna fijery sy toetra tahaka ny an’I Jesosy. Ialao ny manamarinan-tena no fomba tsotra indrindra ahatongavana amin'izany, ialao ny fiheverana ny tena ho mendrika noho ny hafa. Meteza hovain'ny Tenin'Andriamanitra (toa izao vakianao izao, ohatra)

Efa nanafatra ihany koa Izy ny mba hifankatiavantsika sy ny hitiavantsika ny olona rehetra (tsy isika mpiray fiangonana ihany, tsy isika mpiara-mihazakazaka amin’ny fanompoana an’Andriamanitra ihany, tsy isika mpihavana ihany… tsy isika iray trano ihany… fa na dia ireo mijoro ho fahavalontsika aza dia tokony ho tiavintsika, hoy Izy). Andriamanitra dia tia ny olona rehetra tsy an-kanavaka (Jaona 3/16), tiany hovonjena ny tsirairay amintsika mbola miaina (1 Timoty 2/4). Tokony hanana izany fitiavana izany koa isika.
Tsy afaka ny hitia anefa isika ary tsy mahefa na inona na inona isika raha tsy miara-miasa amin’ny Fanahy Masin’Andriamanitra. Angataho izany fa omeny antsika maimaimpoana avy hatrany (Jaona 7/37-39). Sady ny Fanahy Masina no mametraka io Fitiavan’Andriamanitra (na ny fitiavantsika an’Andriamanitra) io ao am-potsika (Romana 5/5). Koa aza matahotra, mahereza mangataka ny Fanahy Masina amin’ny Tsitoha ahafahantsika manao ny sitrapony e!

Noho izany, ndeha ovaina ny fomba fijerintsika ireo ray aman-dreny, rahalahy sy anabavintsika, zanaka, vady… manodidina antsika mba tsy hilatsaka ho mpitsara azy isika fa mba ho “mpitia” azy tahaka ny nitiavan’Andriamanitra antsika fony mbola tao anaty faharatsiana isika, fony mbola tao anaty fahadisoana isika ary fony mbola nandeha tamin’ny saim-pantatsika isika.
Marina fa isika dia mbola tsy tanteraka nefa ndeha “ho faty” tahaka an’i Jesosy isika ahafahantsika mamonjy ny olon-drehetra ihany koa: "Tsy misy manana fitiavana lehibe noho izao, dia ny manolotra ny ainy hamonjy ny sakaizany" Jaona 15/13. Ho “maty antoka” noho ny amin’ireo mpiara-belona amintsika, hahafoy ny aintsika noho izy ireo fa izany no niantsoana antsika izay mpiara-dia amin’Andriamanitra. Hikaroka ny hevitra rehetra ananantsika, hahafoy hampiasa ny fitaovana eo am-pela-tanantsika ho voninahitr’Andriamanitra hanavotàna ny mpiara-belona amintsika. Hizàra ilay fiadiana mahery vaika indrindra mahasitrana ny aretina rehetra dia ny Fitiavan’Andriamanitra izany.
Raha toa moa mbola misalasala isika na mbola tsy nahare ny amin’i Jesosy mihitsy na ihany koa tena tsy mino Azy mihitsy aza, anio izany no fotoana handraisanao izany. Koa fantaro fa tena tia antsika Izy ary nahafoy ny Ainy mba ho fanavotana antsika (famonjena na ho fampihavanana antsika amin’Andriamanitra no heviny). Noho ny amiko sy noho ny aminao no nahafoizany ny hareny tao an-danitra, nandatsàhany ny ràny ho famelàna ny helotsika, ny mba handovantsika ny lanitra no tanjony. Koa raiso izany Fitiavany izany fa ho sitrana isika.
Ho antsika manamelo-tena mandrakariva indray: Andriamanitra dia tsy mandàtsa (tsy manameloka) ary efa navelany ny helotsika rehetra, efa vita ny famonjena koa aza manamelo-tena intsony fa inoy (minoa) dia raiso izany (izay ihany no angatahany amintsika), tena tia antsika anie Izy e!
Raha marary (ara-batana) na manana marary isika dia raiso ka inoy ny Tenin’Andriamanitra fa ho tonga ny fanasitranana, ho sitrana ilay marary (Jakoba 5/13-16). Mivavaha fotsiny hoe: “Jehovah ô, Sitrano aho, dia ho sitrana, Vonjeo aho, dia ho voavonjy, fa Hianao no fiderako.” Jeremia 17/14.

Dera sy Laza anie ho an’Andriamanitsika sy Mpanafaka antsika ary ny fahasalamana tsy manam-petra ho amintsika mpamaky izao hafatra izao.

Raha mbola mazoto mamaky andalan-tsoratra, vakio eto:
Marihina moa fa avy amin’ny fandrenesana toriteny no ahafahana mizara izao hafatra izao (izany hoe tsy ahy fa an’ny Tompo ny hafatra, avy amin'ireo mpanompony izay ampiasainy). Azonao atao ny mizàra maimaimpoana amin’ny Havana aman-tsakaiza ary amin’ny olona rehetra izao tenin’Andriamanitra izao. Hoy Jesosy: “Mandehana any amin’izao tontolo izao, mitoria ny filazantsara amin’ny olombelona rehetra” Marka 16/15. Manana “connexion Internet” na finday afaka andefasana hafatra na someso (SMS) ianao? Zarao ny Teniny. Manana “imprimante”? Zarao izay hafatra voarainao. Manana fotoana? Aza lanilaniana fahatany izany fa ampiasao ho famonjena ny hafa. manana hery sy fahasalamana? mihazakazaha hamonjy ireo mbola ao anaty lavaky ny fahotàna. Manam-bola? Ampio ireo mpitory ny filazantsara ao am-piangonanao hihelezan’ny Fitiavan'Andriamanitrasy ny Vaovao mahafaly haingana. Manana vava? Torio ny Tenin’Andriamanitra fa homba anao ny Tompo. Ampiasao ho amin’ny fampandrosoana ny Fanjakan’Andriamanitra ny aminao manontolo fa izao no androm-pamonjena. Amen

YDIFAS:

(...)
Tsy toa izany anefa no fijerin’i Jesosy ny olona mpanota: “Ary Jesosy namaly ka nanao taminy hoe: tsy ny finaritra no mila mpanao fanafody, fa ny marary; tsy avy hiantso ny marina Aho, fa ny mpanota mba hibebaka” Lioka 5/31.
Izany hoe, tsy “olon-dratsy” akory no fiheveran’i Jesosy ny olona ao anaty fahotàna fa “olona marary” ary tonga Izy hanasitrana ny aretiny. Tonga ihany koa Izy hanitsy sy hananatra antsika mba tsy hilatsahantsika amin’ny fitsaràna ny hafa ary tsy hampitaha ny tenatsika amin’ny hafa.

Saingy na tonga ary ilay mpanasitrana nefa ilay olona tsy mahatsapa ny tenany ho marary akory dia tsy afaka ny hanasitrana azy ilay mpanasitrana. Ary koa na fantatr'ilay mpanasitrana aza fa marary ilay olona dia tsy afaka ny hanasitrana azy Izy raha tsy safidin'ilay olona hositranina !

YDIFAS:

(...)
Tsy afaka hitaky na inona na inona amin’ny olona marary isika. Ohatra: raha mamangy olona marary eny amin’ny hôpitaly isika, mety ve raha miteny amin’ilay marary isika hoe “miarena teo dia mihazakazaha eran’ny trano”? mino aho fa mety ho tezitra sy hihevitra fa mandàtsa azy no fiheverany anao. Tsy ny fanehoantsika fitiavana aminy ve no hanome fananatenana ho azy indray? Tsy ny firariantsika azy ho salama tsara ve no mampitombo fahasalamana ho azy? Toa izany ihany koa ny olona mbola mitoetra ao amin’ny faharatsiana, tsy afaka mitaky na inona na inona aminy isika. Tsy efan’ny heriny izany, tsy ho afaka mihitsy izy raha tsy tonga eo aminy ny Fitiavan’Andriamanitra. Antsika no mandinika.

Tsy mety kosa eto ilay ohatra raisina! Ataoko angamba fa raha misy olona mahatsapa tsara fa marary izy dia tena manana hetaheta ny ho sitrana. Fa ny olana dia ilay olona mihitsy notsy mahatsapa ny tenany ho marary ka tsy azonao terena ny hihinam-panafody. Ianao indray no heveriny fa ho adala ka lazainy hoe: izaho ary tsy marary koa terenao hihinana fanafody, adala angamba ity !!!!!!
Jesosy raha nahita ilay mararin'ny paralesisa ary tsapan'ilay olona tsara ihany koa fa marary izy dia notenenin'i Jesoa ilay olona mba hitsangana avy hatrany ary hibata ny kidorony ary handeha hody ! Raha olona mahatsapa tsara fa marary izany dia azo atao sy tokony atao tsara mihitsy izany fa raha tsy izay kosa dia ovay aloha ny fomba fiady !

YDIFAS:

(...)
Ny hoe manahaka an’Andriamanitra eto tsy hoe hanao ny tenatsika ho Andriamanitra, fa ny tiana ho lazaina dia hoe ny hànana ny Toetrany: masina, marina, mahitsy, be famindram-po, mahatoky, tena tia… sy ny toetra tsara rehetra izay tsy ho voatanisa eto.

Andao marihina tsara ilay lazainao hoe masina, marina, mahitsy. Ny olona manahaka an'Andriamanitra izany dia olona tena rikoriko fahotana tanteraka e, tsy manao izay tsy masina satria masina ilay Andriamanitra izay tahafiny fa na izany aza tsy hoe akory hoe lasa nivadika anjely tampotampoka eo !
Dia ho an'Andriamanitra irery ihany ny voninahitra
Misaotra tamin'ilay fizarana !

Miarahaba antsika rehetra,
marina ny filazan'ilay namana etsy ambony fa ny tiana hambara amin'ny hoe "tsy misy azontsika takiana na inona na inona ny mpanota" dia ny hoe tsy vitan'ny heriny fotsiny ny hamonjena ny tenany na dia ao aminy ihany aza ny faniriana hiala amin'ny fahotàna. Mila tapa-kevitra izy manaiky ny sy mino ny famonjena araka ny Romana 10:9-10 dia ho sitrana.
Tsarovy ihany koa fa asan'ny Fanahy Masina izany
An'ny Avo indrindra ny Voninahitra mandrakizay.