FANDRESENA
1. ydifas
(
02/05/2011 03:45)
Tononina amintsika ny fiadanan'i Kristy omban'ny fahasoavany tsy manam-pahataperana.
Avy nankalaza ny paska isika ary mino aho fa tsy tamin'ny fahazàrana na fombafomba fotsiny no nentintsika nanatanteraka izany. Naharesy ny fàsana (fahafatesana) i Jesosy: izany no namonjena antsika, izany no fototry ny finoantsika.
Hiresaka ny momba izay fandresena izay indrindra isika anio.
Mifototra betsaka amin'ny fifampifehezana ("disciplines") ny miaramila. Rehefa mibaiko ny lehibe (chef) dia tsy maintsy manatanteraka ilay nahavoaray ilay baiko. Mamorona fomba fiaina mahay manaiky sy manetry tena ary fahavitrihana amin'ny fanaovan-javatra indrindra izany (ho an'ilay nahavoaray baiko). Miteraka toetra sahy sy tsy matahotra ihany koa anefa ny fanazaran-tena sy ny sazy (amerdements) manjò ny miaramila ka izany no manosika azy tsy hisalasala hamono mihitsy raha sendra ny fahavalo. Ataovy ao an-tsaintsika fa endriky ny faharesena ny mihemotra rehefa misy ady.
Toa izany indrindra no ilain'Andriamanitra amintsika: toetra voazaha sy mijoro eo ambonin' "Ilay Vatolampy" (Jesosy io) no ahafahatsika mibata ny fandresena.
Inona nefa ilay zavatra iadivantsika? Tsy inona izany fa ny nofotsika, ny tenatsika ihany: "Fa ny fihevitry ny nofo dia fahafatesana; fa ny fihevitry ny Fanahy kosa fiainana, (sy fiadanana)" Romana 8/6.
Hatramin'ny namoronana ny olombelona voalohany dia efa nanohitra an'Andriamanitra io nofo io. Rehefa tsy manaraka baiko (indrindra any amin'ny miaramila aza) dia tsy maintsy voasazy: tafiditra teo amin'ny olombelona ny fahafatesana.
Ohatra amin'ny fihevitry ny nofo: mandeha tsy omban'Andriamanitra, manapa-kevitra tsy manontany an'Andriamanitra... Mety tsy ho tomombana (tsy mi-"réussir") araka ilay vinavina nokasaina fa matiantoka ny fandraharahana natao (ohatra).
Fantaro fa tsy maintsy miafara amin'ny faharavàna izay tsy manaraka ny baikon'Andriamanitra: izay ilay endri-pahafatesana tiana ambara eto.
Fahafatesana = famoizam-po, fanaranana ny nofo, tsy mihevitra ny an'Andriamanitra, tsy manam-piadanana...
Inona no vahaolana hanatrehana sy handresena izany fahafatesana izany?
Manana antoka isika ary afaka ny hifaly satria efa resin'i Jesosy ny fahafatesana, efa naharesy ny nofo Izy. Izany hoe, tsy nitoetra tao amin'ny fahalòvana Izy fa nitsangana ary naharesy ilay fahavalo lehibe indrindra dia ny fahafatesana izany.
Tsy nihemotra hatramin'ny farany i Jesosy na dia niandry Azy aza ny fahafatesana, na dia nandrahona Azy aza ny Nofony: "Raiko ô, raha sitrakao, dia esory Amiko ity kapoaka ity; nefa aoka tsy ny sitrapoko anie no hatao, fa ny Anao" Lioka 22/42
Irio, ry havana malala, ny hanahaka an'i Jesosy, ny hanana ny toetrany tsy mihemotra mandrakizay.
Ny fahavalontsika dia manenjika antsika fatratra. Tsy hahatratra antsika nefa izy raha toa ka:
1) manaraka ny baikon'i Jesosy isika = mankatò ny Teniny = drafitr'Andriamanitra ("strategie") ;
2) maharitra ny fizahan-toetra izay "mandalo" fotsiny ihany = anisan'ny ady lalovana izany;
3) manaiky ny ho tefen'i Jesosy hiala amin'ny faharatsiana = ady amin'ny tenatsika, ady anaty;
4) manao vy very ny aintsika ary tsy hiala mandrakizay Aminy (Jesosy io) = mandà tena, tsy mihevitra ny antsika intsony fa ny an'Andriamanitra amin'izay;
5) manaiky hisoratra anarana hirotsaka ho miaramilan'i Kristy = ho "mafy toto" amin'ny fiarahana Aminy;
6) manao fanazaram-panahy amin'ny alalan'ny vavaka sy mazoto homana (régime) ny Tenin'Andriamanitra mba hananana tanjam-panahy handresena ireo karazam-pahafatesana entin'ny nofo;
7) vonona mandrakariva (n'aizan'aiza, na oviana na oviana, n'inona atao, na ahoana fitrangany, n'iza manakana...) hijoro eo anilan'Andriamanitra (miandany any amin'ny tobiny) = mavitrika, mitàna ny fitaovam-piadiana omeny (Teniny sy ny finoana);
8) manaiky sy manetry tena amin'ny fanehoana an'i Jesosy eo amin'ny andavanandrom-piainana = manahaka an'i Kristy;
9) Tsy mihemotra manoloana ny ady amin'ny nofo = mandroso mankany amin'ny fandresena no vokatr'izany;
10) mandray Ilay naharesy ny fahafatesana ao anaty = tsy ho faty ary tsy ho resy mandrakizay izay mandray an'i Jesosy fa manana fahavelomana mandrakizay.
Ho miaramilan'i Kristy tokoa anie isika. Ireto misy baiko vitsivitsy avy Aminy (Jesosy io):
"Voahombo miaraka amin'i Kristy amin'ny hazo fijaliana aho, ary tsy izaho intsony no velona, fa Kristy no velona ato anatiko; fa izay ivelomako ankehitriny eo amin'ny nofo dia ivelomako amin'ny finoana ny Zanak'Andriamanitra, Izay efa tia ahy ka nanolotra ny tenany hamonjy ahy" Galatiana 2/20
"Fa Kristy no anton'ny hahavelomako, ary ny fahafatesana no hahazoako tombony" Filipiana 1/21
"Fa isika tsy mba naman'izay mihemotra ho amin'ny fahaverezana, fa naman'izay mino ho amin'ny famonjena ny fanahy" Hebreo 10/39
Ho voninahitr'Andriamanitra irery ihany ary fandresena ho antsika izay mamaky sy mankatò ny baikony.
Avy nankalaza ny paska isika ary mino aho fa tsy tamin'ny fahazàrana na fombafomba fotsiny no nentintsika nanatanteraka izany. Naharesy ny fàsana (fahafatesana) i Jesosy: izany no namonjena antsika, izany no fototry ny finoantsika.
Hiresaka ny momba izay fandresena izay indrindra isika anio.
Mifototra betsaka amin'ny fifampifehezana ("disciplines") ny miaramila. Rehefa mibaiko ny lehibe (chef) dia tsy maintsy manatanteraka ilay nahavoaray ilay baiko. Mamorona fomba fiaina mahay manaiky sy manetry tena ary fahavitrihana amin'ny fanaovan-javatra indrindra izany (ho an'ilay nahavoaray baiko). Miteraka toetra sahy sy tsy matahotra ihany koa anefa ny fanazaran-tena sy ny sazy (amerdements) manjò ny miaramila ka izany no manosika azy tsy hisalasala hamono mihitsy raha sendra ny fahavalo. Ataovy ao an-tsaintsika fa endriky ny faharesena ny mihemotra rehefa misy ady.
Toa izany indrindra no ilain'Andriamanitra amintsika: toetra voazaha sy mijoro eo ambonin' "Ilay Vatolampy" (Jesosy io) no ahafahatsika mibata ny fandresena.
Inona nefa ilay zavatra iadivantsika? Tsy inona izany fa ny nofotsika, ny tenatsika ihany: "Fa ny fihevitry ny nofo dia fahafatesana; fa ny fihevitry ny Fanahy kosa fiainana, (sy fiadanana)" Romana 8/6.
Hatramin'ny namoronana ny olombelona voalohany dia efa nanohitra an'Andriamanitra io nofo io. Rehefa tsy manaraka baiko (indrindra any amin'ny miaramila aza) dia tsy maintsy voasazy: tafiditra teo amin'ny olombelona ny fahafatesana.
Ohatra amin'ny fihevitry ny nofo: mandeha tsy omban'Andriamanitra, manapa-kevitra tsy manontany an'Andriamanitra... Mety tsy ho tomombana (tsy mi-"réussir") araka ilay vinavina nokasaina fa matiantoka ny fandraharahana natao (ohatra).
Fantaro fa tsy maintsy miafara amin'ny faharavàna izay tsy manaraka ny baikon'Andriamanitra: izay ilay endri-pahafatesana tiana ambara eto.
Fahafatesana = famoizam-po, fanaranana ny nofo, tsy mihevitra ny an'Andriamanitra, tsy manam-piadanana...
Inona no vahaolana hanatrehana sy handresena izany fahafatesana izany?
Manana antoka isika ary afaka ny hifaly satria efa resin'i Jesosy ny fahafatesana, efa naharesy ny nofo Izy. Izany hoe, tsy nitoetra tao amin'ny fahalòvana Izy fa nitsangana ary naharesy ilay fahavalo lehibe indrindra dia ny fahafatesana izany.
Tsy nihemotra hatramin'ny farany i Jesosy na dia niandry Azy aza ny fahafatesana, na dia nandrahona Azy aza ny Nofony: "Raiko ô, raha sitrakao, dia esory Amiko ity kapoaka ity; nefa aoka tsy ny sitrapoko anie no hatao, fa ny Anao" Lioka 22/42
Irio, ry havana malala, ny hanahaka an'i Jesosy, ny hanana ny toetrany tsy mihemotra mandrakizay.
Ny fahavalontsika dia manenjika antsika fatratra. Tsy hahatratra antsika nefa izy raha toa ka:
1) manaraka ny baikon'i Jesosy isika = mankatò ny Teniny = drafitr'Andriamanitra ("strategie") ;
2) maharitra ny fizahan-toetra izay "mandalo" fotsiny ihany = anisan'ny ady lalovana izany;
3) manaiky ny ho tefen'i Jesosy hiala amin'ny faharatsiana = ady amin'ny tenatsika, ady anaty;
4) manao vy very ny aintsika ary tsy hiala mandrakizay Aminy (Jesosy io) = mandà tena, tsy mihevitra ny antsika intsony fa ny an'Andriamanitra amin'izay;
5) manaiky hisoratra anarana hirotsaka ho miaramilan'i Kristy = ho "mafy toto" amin'ny fiarahana Aminy;
6) manao fanazaram-panahy amin'ny alalan'ny vavaka sy mazoto homana (régime) ny Tenin'Andriamanitra mba hananana tanjam-panahy handresena ireo karazam-pahafatesana entin'ny nofo;
7) vonona mandrakariva (n'aizan'aiza, na oviana na oviana, n'inona atao, na ahoana fitrangany, n'iza manakana...) hijoro eo anilan'Andriamanitra (miandany any amin'ny tobiny) = mavitrika, mitàna ny fitaovam-piadiana omeny (Teniny sy ny finoana);
8) manaiky sy manetry tena amin'ny fanehoana an'i Jesosy eo amin'ny andavanandrom-piainana = manahaka an'i Kristy;
9) Tsy mihemotra manoloana ny ady amin'ny nofo = mandroso mankany amin'ny fandresena no vokatr'izany;
10) mandray Ilay naharesy ny fahafatesana ao anaty = tsy ho faty ary tsy ho resy mandrakizay izay mandray an'i Jesosy fa manana fahavelomana mandrakizay.
Ho miaramilan'i Kristy tokoa anie isika. Ireto misy baiko vitsivitsy avy Aminy (Jesosy io):
"Voahombo miaraka amin'i Kristy amin'ny hazo fijaliana aho, ary tsy izaho intsony no velona, fa Kristy no velona ato anatiko; fa izay ivelomako ankehitriny eo amin'ny nofo dia ivelomako amin'ny finoana ny Zanak'Andriamanitra, Izay efa tia ahy ka nanolotra ny tenany hamonjy ahy" Galatiana 2/20
"Fa Kristy no anton'ny hahavelomako, ary ny fahafatesana no hahazoako tombony" Filipiana 1/21
"Fa isika tsy mba naman'izay mihemotra ho amin'ny fahaverezana, fa naman'izay mino ho amin'ny famonjena ny fanahy" Hebreo 10/39
Ho voninahitr'Andriamanitra irery ihany ary fandresena ho antsika izay mamaky sy mankatò ny baikony.