Na ny Sabata na ny Alahady dia samy andron'ny Tompo, raha tsiahiviny ny tantara dia tany ampiandohana Andriamanitra nahary ny lanitra sy ny tany... Enin'andro no nanaovany izany ary nitsahatra ny asany tamin'ny andro faha-Fito dia ny andro Sabata (Sabotsy).Nohamasininy io andro io ary nasainy Nankamasina io andro io ny vahoaka Israely mba hankalaza Azy sy hanomezam-boninahitra ny anarany noho izy Mpahary. Rehefa tonga i Kristy dia mbola nanaraka izany fitsipika izany. Antony: satria jody izy, manaraka ny fombandrazana rehetra na dia afaka tsy nanaraka azy ireny aza. Hita taratra amin'ny ataony sy ny fampianarany anefa fa tsy voadidin'ny zavatra rehetra izy ary te hanameloka ireo izay manao zavatra ka mieboebo araka ny lalàna fotsiny ihany fa tsisy FITIAVANA sy FANETREN-TENA. Ka nambarany fa olon'afaka Izy, tsy ny am Sabata ihany fa amin'ny lalàna rehetra ary nomeny fahafahana ihany koa izay mpanaradia azy."Raha ny Zanaka no manafaka anareo dia ho afaka ianareo..."
1) Voalohany ary dia nilaza Izy fa« Tompon’ny sabata ».
Nanimbazimba ny sabata ireo mpisorona tamin’ny
fanompoana tao amin’ny tempoly, satria ny tempoly
no nanana lanja kokoa noho ny sabata. Koa mainka
takona ny sabata, manoloana ny Tompo Izy tenany
mihitsy, Izay lehibe lavitra noho ny tempoly. Afaka
manao izay tiany amin’ny sabata Izy, satria Izy no
nanao io didy io: Izy no Tompony
2) Manaraka izany, mamaritra tsara ny Tompo fa ny
sabata dia natao ho an’ny olona, fa tsy ny olona no
ho an’ny sabata. Nomena ny sabata mba hahafahan’ny
olona mitsahatra sy mankaf? ny vokatry ny
asany, fa tsy hahatonga ny olona ho andevony. Eto
koa i Jesoa, ilay Zanak’olona, dia afaka manao izay tiany amin’ny sabata, toy ny tsy nanarahan’i Davida
ireo didy raha nolavina sy nila zavatra izy. Ankilany
koa, ny fitsaharana entin’ny Tompo ho an’ny mpanota
dia ambony lavitra noho ny fitsaharana amin’ny
andro fahafito.
3) Farany, miresaka ny amin’ny sabata ny Tompo,
ary ampifandraisiny amin’ny asan’ny Ray izany : «Ny
Raiko miasa mandraka ankehitriny, ary Izaho koa
miasa». Taorian’ny henemana nahariany, dia afaka
nitsahatra Andriamanitra, nony nahita fa tena tsara
avokoa ny zavatra rehetra nataony: tomombana
daholo ny zava-drehetra, tsy nisy hatao intsony. Fa
hatramin’ny nidiran’ny ota tet? an-tany kosa, dia tsy
afaka nitsahatra intsony Andriamanitra. Toy ny
niverina niasa indray Izy, ary indrindra indrindra niasa
momba ilay fahariana vaovao. Tsy misy fitsaharana
intsony ao amin’ny fahariana voaloto. Ny Zanaka,
ilay iraky ny Ray, dia miasa tahaka Azy koa, na
amin’ny andro sabata aza.
A) Ny asabotsy sy ny vaninandron’ny lalàna
Zavatra maromaro no mampiavaka ny asabotsy :
1) Io no andro farany amin’ny herinandro
2) Io no andro mifandray amin’ny iray amin’ny Didy
Folo,
3)Raha tamin'ny andron'ny Lalàna, ho an’ny Isiraely, dia io no andro fitsaharana amin’
ny asa fanao andavanandro (tsipihina fa ny voambolana
hoe sabata dia tsy midika ho « asabotsy » na
« andro fahafito», fa «fitsaharana », ary nisy andro
sabata hafa izay tsy andro fahafito.(Levitika 23,30-32)
B) Ny alahady sy ny vaninandron’ny
fahasoavana
Ny alahady koa dia manan-toetra mampiavaka azy :
1) Andro fiaingana io, andro voalohany amin’ny
herinandro.
2) Io no andro nitsanganan’ny Tompo Jesoa tamin’
ny maty.
3) Farany, io ilay «andro fahavalo», hanamarihana
izay hita ao amin’ireo didy momba ny fisoronana,
izany hoe andro fanavaozana, andro tsy voafehin’ny
fahariana voalohany, andro izay nandatsahana ny
Fanahin’Andriamanitra. (Levitika 23,11-16)
Mazava ny dikany raha ampitahaina amin’ny
vaninandron’ny fahasoavana :
a) Mandritra io vaninandro io, dia omena ho fiaingàn’ny
fiainana kristiana ny aina : «Raha tsy ateraka
indray ny olona, dia tsy mahazo mahita ny fanjakàn’Andriamanitra
»(Jn 3,3).
b) Rehefa fiainana no resahina, dia fiainana fitsanganana
amin’ny maty no tiana hambara, zavatra tena
tsy misy ivelan’ny ara-boajanahary mihitsy : «Koa
raha misy olona ao amin’i Kristy, dia olom-baovao
izy ; efa lasa ny zavatra taloha, indreo, efa tonga
vaovao ireo» (2Kor 5,17)
FEHINY: Fa hoy i Kristy: "Ravehivavy! Hoa avy ny andro ary indro efa tonga ka tsy eto amin'ity toerana ity ( fa azo ampiana koa oe "na amin'ny fotoana otrzao na @ andro otrizao") na any Jerosalema intsony no tokony ivavahana, fa ianareo mivavaka amin'izay tsy fantatrareo fa izahay mivavaka amin'izay fantatray. Andriamanitra dia Fanahy ary izay mivavaka aminy dia mivavaka amin'ny Fanahy"...Koa amiko ny andro rehetra miisa fito na ny Asabotsy na Alahady dia samy andro masina izany ka anaovana ny tsara sy ny soa fa tsy anaovandratsy na ifanenjehina sy ifankahalàna. Anjaran'ny tsirairay sisa no misafidy izay antony ankalazàny sy anomezany voninahitra an'Andriamanitra nanao ny andro 7 ao anatin'ny andro iray tiany.
Ambonin’izany aza, ny andinin-tSoratra Masina
mitanisa izany dia mampirisika ny mpino hiala amin’ireo
fombafomba fanao, indrindra ny momba ny sabata:
«Koa aza avela hisy hitsara anareo ny amin’ny fihinana,
na ny fisotro, na ny andro firavoravoana, na ny
voaloham-bolana, na ny Sabata; aloky ny zavatra ho
avy ireny, fa ny tenany dia an’i Kristy »(Kol 2,17). Noho izany,
tsy tokony hatao antony hiadian-kevitra na hifampitsarana
mihitsy eo amin’ny samy kristiana ny sabata
na ireo fomba hafa eo amin’ny fivavahana jiosy.
Tokony havela ho laharana aoriana ireny ankehitriny,
amin’ny soatoavina ara-panahy, satria aloky ny zavatra
tsy maintsy ho avy ihany. Aoka àry havela ny aloka,
fa aoka kosa isika hifantoka amin’ny tena zava-misy,
dia i Kristy Izy tenany mihitsy. AMEN
